Hoeveel mensen hoor je niet zeggen; ‘Het is goed om uit je comfortzone te gaan, daar gebeuren de mooiste dingen!’? Zelf moet ik zeggen dat ik heel lang het gevoel heb gehad vooral dingen bínnen m’n comfortzone te doen en er alleen uitging als ik daartoe gedwongen werd. Dit kon zijn door een situatie die zich op mijn werk voor deed, of doordat ik mezelf niet wilde laten kennen tijdens bijvoorbeeld een vakantie. Tijdens vakanties heb ik namelijk best vaak iets uit mijn comfortzone gedaan. Zo sprong ik van een rots van 13 meter hoogte, ging ik meerdere keren raften en at ik regelmatig gerechten die ik in Nederland nooit zou eten. En gebeurde er dan de mooiste dingen, als ik eenmaal uit die comfortzone ging? Nou, soms wel ja! Ik voelde me echt een baas toen ik van die rots sprong en ook als ik een moeilijk oudergesprek op school tot een prettig einde kon brengen, waarbij alle partijen tevreden waren, kon ik trots zijn op mezelf.

Toch wel mooie dingen dus! Waarom krijg ik er dan soms de kriebels van dat mensen zo hard roepen om uit je comfortzone te gaan? Ik denk dat ik dat antwoord inmiddels wel weet; omdat ik een lichte allergie heb voor mensen die hard roepen dat je iets MOET. En dat laatste, dat heb ik ontdekt bij mezelf toen ik, jawel, uit m’n comfortzone ging! Tijdens een coachingsgesprek bij mijn vorige werk kwam ik zwaar overprikkeld en geërgerd binnen. Mijn coach begon direct vragen te stellen en door het doorvragen van haar, kwam ik tot dat inzicht. Maar niet meteen. Ik moest door mijn eigen weerstand en kwam erachter dat het niet alleen aan de ander lag, maar ikzelf ook een rol had in dit gevoel van ergernis. Het stukje wat de ander als eigenschap had en hierbij geen blad voor de mond nam om dit groots te verkondigen, was misschien wel een stukje was dat ik zelf graag zou hebben. En dat klopt. Ik wil best wat meer van mezelf laten zien en laten horen dat ik leerzame dingen te vertellen heb. En laat ik, om dat te gaan doen hiervoor best wel uit mijn eigen comfortzone gaan 🙂

Inmiddels ben ik de comfortzone (en eruit gaan) gaan omarmen. Ik heb gemerkt dat er mooie en magische dingen kunnen ontstaan buiten mijn comfortzone. Ik heb ook ontdekt dat ik het beste ga op een organisch geheel; soms binnen mijn comfortzone, soms erbuiten, soms een beetje proeven van dat stukje erbuiten en soms volle bak ervoor gaan. Hier voel ik me het lekkerst bij en er gebeuren zowel binnen als buiten mijn comfortzone mooie dingen. Zo mooi zelfs dat ik me een half jaar geleden, na het lezen van het boek Just F*cking Do It! van Noor Hibbert, heb voorgenomen om elke dag iets uit mijn comfortzone te gaan doen. Dit varieert van het posten van deze blog, een gerecht koken dat ik nog nooit heb gedaan en in mijn eentje een sportles volgen terwijl ik dat normaal gesproken liever met een maatje doe.

Ook binnen mijn werk als net gestarte zzp’er probeer ik dit te doen en ik moet zeggen; er gebeuren mooie dingen! In mijn trainingen en daarbij in de communicatie naar jezelf en elkaar, vraag ik je regelmatig uit je comfortzone te stappen. Gisteren, tijdens een online training, startten we met een staande ovatie aan onszelf. Hilarisch, ongemakkelijk en een beetje vreemd was het wel. Maar de lachende gezichten en het enthousiasme waren direct te zien. Dit was een mooie opmaat naar het eerlijk kijken naar jezelf en het aangaan van een volgende stap in de communicatie naar jezelf en de ander.

Dus die comfortzone, spannend? Zeker! Maar laat het je niet weerhouden om er toch zo nu en dan uit te gaan, want daarbuiten gebeuren best mooie dingen!

Kijk op de pagina AANbod voor meer informatie over de trainingen en mogelijkheden, of neem Contact op voor een vrijblijvend gesprek!